Το Αυστριακό / Οθωμανικό κάστρο του Αγγελοχωρίου.
Το Φρούριο κτίστηκε τον 18ο αιώνα -επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- από Γερμανοαυστριακούς Μηχανικούς και είναι ένα από τα δύο σωζώμενα μέχρι σήμερα (το άλλο είναι στην Αυστρία σε άριστη, φυσικά, κατάσταση και διαρκή συντήρηση. Σημειώνεται ότι, λόγω της στρατηγικής θέσης της περιοχής (από εκεί ελέγχεται η είσοδος του Κόλπου της Θεσσαλονίκης και επιτηρείται όλος ο Θερμαϊκός Κόλπος), από τα αρχαία χρόνια υπήρχε πάντοτε στρατιωτικό Οχυρό, όπως και ανατολικά των αλυκών του Αγγελοχωρίου. Στο Αγγελοχώρι, υπάρχει καθορισμένα Ναυτικό Οχυρό, στη χρήση από το Π.Ν. που διατηρεί εκεί Επικοινωνιακές εγκαταστάσεις απαραίτητες για την αποστολή του. Οι εγκαταστάσεις καλύπτουν μικρό μέρος της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού μέσα στην οποία βρίσκεται και το Φρούριο.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, η περιοχή (εκτός των εγκαταστάσεων Επικοινωνίας) δεν ήταν περιφραγμένη και κανείς δεν είχε ασχοληθεί με το πολύ ενδιαφέρον αυτό ιστορικό μνημείο. Το ‘ρήμαγμα’ του Φρουρίου σταμάτησε με την περίφραξη του συνόλου της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας ’90, η Ναυτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος έκανε ορισμένες ενέργειες στη βάση του σκεπτικού ότι, υπάρχει ένας ιστορικός θησαυρός (που ανήκει σε όλη την κοινωνία) ‘κλειδωμένος’ στο μπαούλο του Π.Ν. και έκθετος στη φθορά του χρόνου ενώ θα μπορούσε να αναδειχθεί ως Εκπαιδευτικό Ιστορικό Μουσείο και χώρος εκδηλώσεων της τοπικής κοινωνίας στο ωραιότερο κομμάτι της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης. Οι ενέργειες αυτές ήταν:
– Έλεγχος της περιοχής του Φρουρίου από εξειδικευμένη Μονάδα του Στρατού για τυχόν θαμμένα πυρομαχικά. Εντοπίστηκαν πολλά βλήματα των Α’ και Β’ Παγκόσμιων Πολέμων και εκκαθαρίστηκαν.
– Το Φρούριο διατέθηκε για πληθώρα εκδηλώσεων Πολιτισμού στον θαυμάσιο τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο Αγγελοχωρίου επί σειρά ετών.
– Ειδοποιήθηκε η αρμόδια Εφορία της Αρχαιολογίας και η εξαιρετικά δραστήρια αρχαιολόγος κυρία Όλγα Δεληγιάννη (αν θυμάμαι καλά το όνομα) που ξεκίνησε αμέσως τις ενέργειες για την αποκατάσταση του Μνημείου.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, η περιοχή (εκτός των εγκαταστάσεων Επικοινωνίας) δεν ήταν περιφραγμένη και κανείς δεν είχε ασχοληθεί με το πολύ ενδιαφέρον αυτό ιστορικό μνημείο. Το ‘ρήμαγμα’ του Φρουρίου σταμάτησε με την περίφραξη του συνόλου της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας ’90, η Ναυτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος έκανε ορισμένες ενέργειες στη βάση του σκεπτικού ότι, υπάρχει ένας ιστορικός θησαυρός (που ανήκει σε όλη την κοινωνία) ‘κλειδωμένος’ στο μπαούλο του Π.Ν. και έκθετος στη φθορά του χρόνου ενώ θα μπορούσε να αναδειχθεί ως Εκπαιδευτικό Ιστορικό Μουσείο και χώρος εκδηλώσεων της τοπικής κοινωνίας στο ωραιότερο κομμάτι της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης. Οι ενέργειες αυτές ήταν:
– Έλεγχος της περιοχής του Φρουρίου από εξειδικευμένη Μονάδα του Στρατού για τυχόν θαμμένα πυρομαχικά. Εντοπίστηκαν πολλά βλήματα των Α’ και Β’ Παγκόσμιων Πολέμων και εκκαθαρίστηκαν.
– Το Φρούριο διατέθηκε για πληθώρα εκδηλώσεων Πολιτισμού στον θαυμάσιο τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο Αγγελοχωρίου επί σειρά ετών.
– Ειδοποιήθηκε η αρμόδια Εφορία της Αρχαιολογίας και η εξαιρετικά δραστήρια αρχαιολόγος κυρία Όλγα Δεληγιάννη (αν θυμάμαι καλά το όνομα) που ξεκίνησε αμέσως τις ενέργειες για την αποκατάσταση του Μνημείου.
( Λήψη κατόπιν σχετικής άδειας του Πολεμικού Ναυτικού ).
Φωτογραφίες από το φρούριο, τον περιβάλλοντα χώρο και τον Φάρο που βρίσκεται δίπλα από το φρούριο.
Comments
Post a Comment