ᗰy ᑭᕼotoᗯᗩy

Το Αυστριακό / Οθωμανικό κάστρο του Αγγελοχωρίου. Το Φρούριο κτίστηκε τον 18ο αιώνα -επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- από Γερμανοαυστριακούς Μηχανικούς και είναι ένα από τα δύο σωζώμενα μέχρι σήμερα (το άλλο είναι στην Αυστρία σε άριστη, φυσικά, κατάσταση και διαρκή συντήρηση. Σημειώνεται ότι, λόγω της στρατηγικής θέσης της περιοχής (από εκεί ελέγχεται η είσοδος του Κόλπου της Θεσσαλονίκης και επιτηρείται όλος ο Θερμαϊκός Κόλπος), από τα αρχαία χρόνια υπήρχε πάντοτε στρατιωτικό Οχυρό, όπως και ανατολικά των αλυκών του Αγγελοχωρίου. Στο Αγγελοχώρι, υπάρχει καθορισμένα Ναυτικό Οχυρό, στη χρήση από το Π.Ν. που διατηρεί εκεί Επικοινωνιακές εγκαταστάσεις απαραίτητες για την αποστολή του. Οι εγκαταστάσεις καλύπτουν μικρό μέρος της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού μέσα στην οποία βρίσκεται και το Φρούριο. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, η περιοχή (εκτός των εγκαταστάσεων Επικοινωνίας) δεν ήταν περιφραγμένη και κανείς δεν είχε ασχοληθεί με το πολύ ενδιαφέρον αυτό ιστορικό μνημείο. Το ‘ρήμ

Ο Φάρος στο Μεγάλο Έμβολο του Θερμαικού κόλπου κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του ειναι 10,5 μέτρα και τό εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Βρίσκεται στην άκρη της Ναυτικής Βάσης του Πολεμικού Ναυτικού στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης και συνεργάζεται με τον Ραδιοφάρο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Θερμαικού στις εκβολές του Αξιού. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Ο φάρος κατασκευάστηκε από τη γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων. Ηταν φτιαγμένος από συμπαγείς οπτόπλινθους, όπως οι καμινάδες των πρώτων βιομηχανικών κτιρίων της Θεσσαλονίκης. Μπροστά του, στη βραχώδη ακτή, την περίοδο 1883-1885, Γερμανοί τεχνικοί έχτισαν οχυρά, έπειτα από παραγγελία των Οθωμανών. Τότε λειτουργούσε με καύσιμο το πετρέλαιο. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο. Στην περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί τον μετέτρεψαν σε πολυβολείο, λόγω της στρατηγικής του θέσης, στο ύψωμα μπροστά στην ε